دو مکان، دو راز

به نظر من آدم باید به دو مکان ماهانه یه سرکشی کنه..

اول یه سرکشی کنه به قبرستان و تاریخ روی قبرها رو بخونه و ببینه که زندگی با هر تلاش و کوششی که کنه آخرش ختم میشه به یه خونه کوچیک در نهایت  یک متر در 3 متر که ممکنه بهترین دوستان و نزدیکانت هم وقت سرکشی ماهانه رو هم بهت نداشته باشند.و ببینه که چقدر زندگی کوتاه

دوم حداقل ماهی یکبار سرکشی کنه به دادگاه و این همه شاکی و مجرم رو ببینه...ببینه که به خاطر چه مسائل ساده ای کار به جایی میرسه که فقط قاضی می تونه حکم بده و اگر اون حکم  هم بتونه حق رو به حق دار برسونه..کسانی رو ببینه که با وسوسه ، زیاده خواهی ، حرص و طمع و قانع نبودن به حق خود به چه مصیبت هایی گرفتار شدن... همسران و خانواده هایی رو ببینه که به خاطر مسائل ساده ای که می تونستن به سادگی حل کنن الان بر طبل جدایی می کوبند..و زندگی خودشون و احیاناً فرزندشون رو به نابودی می کشونن

همه اینها رو گفتم که آدم قدر داشته هاش رو بدونه و از لحظه لحظه زندگی خودش در نهایت آداب انسانی و اخلاقی استفاده کنه و از لحظه به لحظه زندگی خودش لذت ببره .تلاش کنه که زندگی خوبی داشته باشه و خوب زندگی کنه و نام خوبی از خودش به جا بگذاره.تلاش کنه که بهترین زندگی رو برای خودش فراهم کنه در نهایت تلاش برای زندگی ،نهایت تلاش برای کمال اخلاقی و انسانی رو هم فراموش نکنه..